سال نو مبارک

دیروز -بعد از سیزده روز مسافرت- به خانه برگشتم؛ به همین دلیل با اندکی تاخیر بی شما می گویم...

سال نو مبارک

دست مریزاد

امروز در روزنامه شرق خبری خواندم که مو را بر تن من سیخ کرد...

برج میلاد -که هنوز نیمه کاره است- به یک طرف کج شده است. هر کسی علتی را برای آن بیان می کند؛ بعضی آن را به بارندگی روزهای اخیر در تهران ربط می دهند و بعضی هم می گویند زراد خانه ی هسته ای ایران در زیر این برج قرار دارد (جا قحطی؟؟؟). به هر صورت این برج خواهد افتاد. شاید روی من یا شما. خواندن این خبر ذهن من را به مدت نصف روز مشغول کرده بود و در دل به معماران این پروژه ی ملی بد و بیراه می گفتم. آخر سر روزنامه را برداشتم و دوباره به آن صفحه و آن عکس نگاهی انداختم. این بار مطلبی نظر من را به خود جلب کرد که تا هنگام به آن دقت نکرده بودم؛ بالای آن صفحه با خط ریز - طوری که در نگاه اول جلب نظر نمی کرد- نوشته شده بود تمامی مطالب این صفحه دروغ روز 13 است... لعنت بر شیطان.

http://www.sharghnewspaper.com/831227/html/vs4.htm

مجسمه

به نظر شما این چیست؟

این یک مجسمه از جنس خمیر مجسمه سازی (Plasticine) است. هنرمندی به نام هاوارد لیپزین (Howard Liptzin) تصاویری از مجموعه کارهای هنری خودش که مجسمه هایی ساخته شده از خمیر مجسمه سازی هستند را در یک بلاگ قرار داده است. این مجموعه شامل کارهایی از سال 2003 تا زمان حاظر است. نظر شخصی من درباره ی این مجموعه این است: یک شاهکار. نکته ای که برای من جالب توجه بود پیشرفت کاری و حجم فعالیت این هنرمند در زمانی کمتر از دو سال است که تحسین بر انگیز است. پیشرفت و افزایش مهارت این فرد با یک مقایسه ی ساده بین کارهای قدیمی و جدید او کاملا بارز است. به شما پیشنهاد می کنم که از این بلاگ دیدن کنید:

http://pongo.motime.com/